Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο σχολείο μας
Η Στ΄ τάξη σήμερα συμμετείχε σε εκπαιδευτικό εικαστικό πρόγραμμα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Η κα Ανίνα Βαλκανά, επιμελήτρια του Ε.Μ.Σ.Τ. επισκέφτηκε σήμερα το σχολείο μας και δίδαξε για 2 ώρες την κριτική ανάγνωση σύγχρονων έργων τέχνης που υπάρχουν στην συλλογή του Μουσείου στο πλαίσιο του προγράμματος "Τέχνης Πολιτική". Συγκεκριμένα παρουσίασε μοντέρνα έργα τέχνης (εγκαταστάσεις και φωτογραφίες) και συζήτησε με τους μαθητές τα κρυφά τους νοήματα, τις ιδέες που περνούν οι καλλιτέχνες ή που αναγνωρίζουν οι θεατές, το χωροχρονικό πλαίσιο των έργων καθώς και τα ευτελή υλικά που χρησιμοποιούνται στην μοντέρνα τέχνη. Στη συνέχεια και με αφορμή μια εικαστική εγκατάσταση με συνθήματα του Κάρλος Μόττα, Graffiti Cuts: Who Owns the Street [Kομμάτια γκράφιτι: Σε ποιον ανήκει ο δρόμος;], ζητήθηκε από τους μαθητές να δημιουργήσουν την δική τους, ... ένα έργο που εξελίσσεται και θα το παρουσιάσουμε μέχρι τον Απρίλιο.
Στις φωτό παρουσιάζονται το έργο του Βλάση Κανιάρη "Το κουτσό" , για το οποίο έγινε πολλή κουβέντα με τα παιδιά, η κα Βαλκανά με τους μαθητές και ένα σύνθημα που αυθόρμητα ομάδα παιδιών έγραψε για να συμμετάσχει στην εικαστική εγκατάσταση που ετοιμάζεται.
Ο Διευθυντής του σχολείου σήμερα παρευρέθηκε στην ξενάγηση της εικαστικής έκθεσης "ΦΕΚ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ" στο Εθνικό Τυπογραφείο από την ιστορικό τέχνης κα Λουίζα Καραπιδάκη στο πλαίσιο επιμόρφωσης εκπαιδευτικών του Γραφείου Πολιτιστικών Θεμάτων της Α΄ Διεύθυνσης Π.Ε. Αθηνών. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα που οι εικαστικοί είχαν την δυνατότητα να τα δημιουργήσουν εκθέτοντας τον προβληματισμό τους και την δική τους ερμηνεία μετά από την επαφή με το Εθνικό Τυπογραφείο, όπου καταγράφονται και δημοσιεύονται οι Νόμοι του Κράτους. Η προσέγγιση ήταν χρήσιμη για το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής της Ε΄ και Στ΄τάξης. Στις φωτογραφίες παρουσιάζονται τα έργα της Έλλης Χούσου Μωραϊτη (ΦΕΚ στο φως και το σκοτάδι) και του Γιάννη Ψυχοπαίδη (Λόρδος Βύρων, Ελληνικά Χρονικά).
Ο Διευθυντής του σχολείου και οι κυρίες Καραμάνη, Μώρου και Πολίτου, δασκάλες του σχολείου μας συμμετείχαν στην Ημερίδα για την αξιοποίηση της ψηφιακής εφαρμογής «Σύνθεση Ιδεών Μορφών και Εργαλείων για την πολιτιστική και καλλιτεχνική εκπαίδευση» και στην ξενάγηση στην έκθεση με έργα Pablo Picasso και Jean Cocteau, οι καινοτόμοι του Μοντερνισμού στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη την Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016. Στις φωτό διακρίνονται οι εκπαιδευτικοί που επιμορφώνονται σε θέματα τέχνης και οι πίνακες: "Δαφνοστεφανωμένος Ορφέας" του Jean Cocteau "Μορφή με ριγέ μπλούζα" του Pablo Picasso.
Γνωριμία και μελλοντική συνεργασία με την Αγγλίδα εικαστικό καλλιτέχνη Arabella Dorman πραγματοποιήθηκε σήμερα 11 Ιανουαρίου 2016 στο Τσέλσι, στο ατελιέ της. Σκοπός της επίσκεψης του διευθυντή του σχολείου ήταν να συζητήσει με την καλλιτέχνιδα την εγκατάσταση στην εκκλησία του St James στο Piccadilly όπου η ζωγράφος παρουσίασε την εγκατάσταση "The Flight". Η εγκατάσταση αυτή, επηρεασμένη από το προσφυγικό ζήτημα της Συρίας και τον ερχομό προσφύγων στην Λέσβο και τα άλλα νησιά, αποτελείτο από μια κρεμασμένη λέμβο από το κλίτος της εκκλησίας στην οποία αιωρούνταν 3 σωσίβια (δυο ενηλίκων και ενός παιδιού) θύματα της εκμετάλλευσης των διακινητών αλλά και του πόθου των προσφύγων να βρουν καινούρια και ασφαλή πατρίδα. Οι εντυπώσεις από το θέαμα αυτό αλλά και η συζήτηση με την ζωγράφο θα μεταφερθεί στους μαθητές της Ε΄ και Στ΄ τάξης του σχολείου που ασχολούνται μέσω του μαθήματος της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής με το προσφυγικό ζήτημα και με τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Ταυτόχρονα βρέθηκε η ευκαιρία να γνωρίσει η ζωγράφος το σχολείο μέσα από τις εικαστικές μας δράσεις και υποσχέθηκε, όταν ξαναβρεθεί στην Αθήνα, να μας επισκεφτεί και να μιλήσει με τα παιδιά.
Η Αραμπέλα Ντόρμαν είναι ζωγράφος ακτιβίστρια, έχει ταξιδέψει και ζωγραφίσει στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και τώρα προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει το Λονδρέζικο κοινό και την Ευρώπη γενικότερα για το προσφυγικό ζήτημα μέσα από την τέχνη. Μέσω των έργων της αποτυπώνει τόσο την τραγικότητα του πολέμου όσο και τις ευαίσθητες στιγμές των ανθρώπων που ζουν τον πόλεμο και που δεν χάνουν την ελπίδα τους για το μέλλον.